Historiek
De Pauselijke Missiewerken (in een aantal landen afgekort tot Missio) zijn een katholieke instelling (met secretariaat in Rome). Ze maken deel uit van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren (opgericht in 1922 door paus Gregorius XV).
Missio – De Pauselijke Missiewerken
Missio is een wereldwijd, kerkelijk netwerk van solidariteit en verbondenheid op spiritueel en materieel vlak. Ze heeft tot doel :
-
Bevordering van een missionaire geest bij de gelovigen (+ geloofsvorming)
-
Samenwerking in de verkondiging van het evangelie (geestelijke steun en verbondenheid + steun aan pastorale projecten)
-
Steun aan de caritatieve projecten van de Kerk: gezondheidszorg, sociale centra, onderwijs, vredesopbouw, … (Materiële hulp en verbondenheid: sociale projecten)
Concreet worden meer dan 1000 lokale geloofsgemeenschappen (vooral in Afrika, Latijns-Amerika,Azië en Oceanië) gesteund. De lokale gemeenschappen bepalen zelf hun prioriteiten en beheren hun projecten zelf.
4 Pauselijke Missiewerken
Er zijn 4 Pauselijke Missiewerken:
-
Pauselijke Missiewerk voor de Evangelisatie van de Volkeren (= geloofsverkondiging), gesticht door Pauline Jaricot in 1822
-
Pauselijke Missiewerk van Sint-Petrus Apostel, gesticht door Jeanne Bigard in 1889
-
Pauselijke Missiewerk voor de Kinderen, gesticht door mgr. De Forbin Janson in 1843
-
Pauselijke Missionaire Unie, gesticht door pater Paolo Manna in 1916
Deze 4 werken vullen elkaar aan en versterken elkaar. Merk op dat tussen de stichting van het eerste werk (Evangelisering) en het laatste werk (Missionaire Unie) bijna 100 jaar zit.
In 1922 werden deze werken door paus Pius XI samengebracht onder de noemer ‘Pauselijke Missiewerken’. Op dat moment had de beweging zich al over de hele wereld verspreid. In 1986 werd gekozen voor de naam Missio. Missio is nu in meer dan 140 landen aanwezig.